تنها فیلم آمریکایی محبوب آندری تارکوفسکی - کولو

تارکوفسکی فیلم سازی را با ساختن فیلم کودکی ایوان (Ivans Childhood) آغاز کرد و پس از آن هر فیلمی که کارگردانی می کرد، شاهکاری بود با مضامین عمیق وجودگرایی مانند معنویت و مدرنیته. اگرچه او از ژانر علمی-تخیلی تعریف شده به وسیله غرب بیزار بود، اما با فیلم های خود، مانند سولاریس و استاکر تغییری همیشگی در قواعد این ژانر ایجاد کرد.

نگاه متافیزیک تارکوفسکی به سینما و علاقه او به برداشت های طولانی، تاثیر فراوانی بر شکوفایی سینمای هنری در سرتاسر جهان داشته است. تارکوفسکی به وسیله فیلم های فیلم سازان زیادی که در زمان حیات او فعالیت می کردند، تحت تاثیر قرار گرفته بود؛ فیلم سازهایی نظیر آکیرا کوروساوا و روبر برسون.

تارکوفسکی طی مصاحبه ای با تاریخ نگار سینمایی، لئونید کوزلف، محبوب ترین فیلم های سینمایی خودش را معرفی نموده است. کوزلف این چنین از آن جلسه یاد می نماید: به نقطه ای رسیدیم که من از او پرسیدم آیا می تواند ده فیلم محبوب خود را نام ببرد. او پیشنهاد من را بسیار جدی گرفت و برای چند دقیقه در حالی که روی یک تکه کاغذ خم شده بود، به فکر فرو رفت.

فیلم های انتخابی تارکوفسکی شامل چندین شاهکار ژاپنی از کارگردان هایی مانند کنجی میزوگوچی، آکیرا کوروساوا و هیروشی تشیگاهارا بودند. هم چنین دو فیلم موشت (Mouchette) و خاطرات کشیش روستا (Diary of a Country Priest) از برسون در بین انتخاب های او دیده می شدند. سه فیلم نور زمستانی (Winter Light)، توت فرنگی های وحشی (Wild Strawberries) و پرسونا (Persona) از برگمان هم در فهرست او قرار گرفتند.

در فهرست فیلم های محبوب تارکوفسکی، تنها یک فیلم آمریکایی به چشم می خورد و آن فیلمی است که بی شک باید در تمام فهرست های این چنینی جا داشته باشد. این فیلم آمریکایی، شاهکار چارلی چاپلین، روشنایی های شهر (City Lights) بود. فیلمی که چاپلین در آن نقش آدم علافی را ایفا می نماید که عاشق دختری نابینا می گردد و هم زمان سعی دارد رفاقت خود را با مرد ثروتمندی که مشکل اعتیاد به الکل دارد، حفظ نماید.

کوزلف این چنین ادامه می دهد: سپس او آغاز کرد به نوشتن فهرستی از کارگردان ها؛ بونوئل، میزوگوچی، برگمان، برسون، کوروساوا، آنتونیونی، ویگو و پس از چند لحظه مکث، درایر. سپس او فهرستی از فیلم ها تهیه کرد و به ترتیب به آن ها شماره داد. به نظر می آمد فهرست آماده است، اما ناگهان و به صورتی غیرمنتظره، تارکوفسکی یک فیلم دیگر به آن افزود؛ روشنایی های شهر.

منبع: faroutmagazine