تنبیه بدنی در تربیت کودک چه تأثیری دارد؟ - کولو

به گزارش خبرنگاران به نقل از خبرنگاران، مرجان کربلایی روانشناس و درمانگر کودک و نوجوان درباره آثار منفی کتک زدن بچه ها، اظهار کرد: بسیاری از والدین تصور می نمایند که انضباط و تنبیه یکی هستند و انضباط عملاً یعنی تنبیه.

این روانشناس بیان نمود: تنبیه نوعی انضباط است، هرچند منفی ترین نوع آن؛ بعضی از والدین خصوصاً آن هایی که در کودکی چندان محبت ندیده اند معمولاً اهمیت محبت به کودک، تشویق و ترغیب او را نادیده می گیرند. آن ها فکر می نمایند وظیفه پدر و مادر تنبیه کودک است و به جای استفاده از سایر اشکال مثبت تر انضباط، تنها تنبیه را مورد استفاده قرار می دهند.

وی اضافه نمود: برای اینکه انضباط موثر واقع گردد، والدین باید مخزن عشق عاطفی کودک را پر نگه دارند، در واقع انضباط بدون عشق به معنی راه اندازی اتومبیل بدون روغن است؛ شاید تا مدتی کار کند، اما در خاتمه فاجعه به بار می آورد.

کربلایی با اشاره به اینکه امروزه پدران، مادران و آموزگاران نمی توانند کودک را مجبور نمایند طرز رفتار خاصی را در پیش بگیرد، ادامه داد: در حقیقت ما باید شیوه تازه ای را به کار بگیریم که بر بچه ها تأثیر بگذارد و حس همکاری را در آنان بر انگیزد. تنبیه هایی مانند کتک زدن، تحقیر کردن، محروم کردن و تخریب شخصیت بچه ها دیگر منسوخ شده اند و برای برقراری نظم در آنان وسیله موثری نیستند.

این روانشناس اضافه نمود: در واقع تنبیه به تنهایی نمی تواند نتیجه دلخواهی را ایجاد کند، زیرا به طور کلی روشی منفی است. این روش به کودک می آموزد که چه کاری را نباید انجام دهد، اما نمی آموزد که چگونه باید رفتار کند. وقتی تنبیه را بدون تقویت رفتار شایسته به کار می بریم، کودک نمی داند رفتار ناپسندش را باید با چه رفتاری جایگزین کند.

وی با تأکید بر اینکه هرگز هنگام عصبانیت از تنبیه بدنی استفاده نکنید، اضافه نمود: تنبیه بدنی علاوه بر اینکه به کودک می آموزد که خشونت تنها راه چاره مسائل است، برای کودک استرس و نگرانی ایجاد می نماید، مخصوصا برای آن دسته از افرادی که سه بار در هفته یا بیشتر تنبیه می شوند فشار روانی ناشی از استرس می تواند باعث نگرانی و وحشت زدگی همیشگی آن ها یا حتی دل آشوبه گردد که این نشانه باعث کاهش و افت آی کیو یا هوشبهر کودک خواهد شد.

کربلایی با بیان اینکه به هیچ عنوان از تنبیه کودک یا نوجوان به عنوان راه اصلی منضبط کردن آن ها استفاده نکنید، ادامه داد: با تنبیه کودکتان، به خشم زیاد و بی مورد او دامن می زنید و باعث می شوید که کودک بیش از حد خشم خود را سرکوب کند و شاید رفتار ها و نگرش های انفعالی- تهاجمی در او پدیدار گردد که سعی کند به طور غیرمستقیم به شما ضربه بزند.

این روانشناس درباره روش های تنبیهی بچه ها به جای تنبیه بدنی، بیان نمود: محروم کردن موقتی و دریافت بعضی امتیازات یکی از روش های تنبیهی بچه ها است، اما برای انجام این روش باید محل اخراج کردن را به دقت انتخاب، دلایل محرومیت را برای کودک بیان، مدت زمان محرومیت را بر حسب سن کودک مشخص کنید، همچنین در صورت مقاومت کودک بر شمار دقایق بیفزایید و کمی عصبانیت به خرج دهید. از یک تایمر بهره ببرید و نگذارید دوره محروم شدن، راهی برای دور ماندن از مسئولیت ها باشد.