دو کمدین؛ یکی متخصص دیگری عجیب! - کولو

او که در 44 سالگی سابقه 22 سال هنوز فعال و خبرساز و پیروز را در کمدی- اجتماعی های هالیوود دارد، از معدود مهره های این شهرک رویاسازی های کاذب است که به طور همزمان و موازی یکدیگر هم می تواند در سرسخت ترین و پربرخوردترین اکشن ها شرکت کند و بر این اساس خشن و کوبنده باشد و هم در کمدی- اجتماعی ها که هر ساله به تعداد بیشماری در هالیوود ساخته می شوند جا بیافتد و در این نقش ها و فیلم ها هم خوش بنشیند و وصله ای نچسب به نظر نرسد. به این ترتیب است که جانسون که ابتدا با نام هنری و مستعار و کوتاه The Rock فعالیت می کرد، توانسته است در کارهای کمدی چند سال اخیر هالیوود طوری ظاهر گردد که کسی کوه عضلاتش را که موجب شده به جز 8 گانه سریع و خشمگین حتی رل هرکول افسانه ای را هم در سال 2014 بازی کند، نبیند و او را در قالب یک آدم ظریف و طنزپرداز و بانمک ببیند و با همین چشم نیز تایید کند.

بدون شوخی های تکراری

در روزگاری که سطح کمدی های هالیوود هم پایین آمده، فیلم جدید مرکز اطلاعات و اخبار که هفت هفته از آغاز زمان نمایش اش در سطح دنیا می گذرد و طی این مدت 135 میلیون دلار در آمریکا و کانادا و 87 میلیون دلار در سایر کشورها پول به بار آورده، فرصتی برای نفس کشیدن و رسیدن به سطوحی بالاتر از کمدی های رایج به حساب می آید.

این کمدی سریع و پر حادثه را که خوشبختانه جای بسیاری از شوخی های تکراری و بی ارزش سایر فیلم های غربی در آن خالی است، راوسون مارشال تربر کارگردانی نموده و او کسی است که پیشینه ساخت فیلم های تایید شده و نیمه کمدی- اجتماعی دیگری همچون ما میلرها هستیم و داج بالی را هم در کارنامه اش دارد و سناریو را ایکه بارین هولتز و دیوید استاسن به اتفاق یکدیگر نوشته اند که از این دو نیز پیشتر فیلم پروژه میندی را دیده بودیم. محصول کار آنان یک کمدی بالاتر از سطح متوسط و فیلمی است که هم سکانس های اکشن آن پیروز است و هم اصول کمدی موقعیت را به خوبی رعایت و اجرا می نماید. فیلم بر روی ارتباط پیروز و هماهنگی کامل دو کاراکتر اصلی با یکدیگر هم که ایفای نقش آنها با دوواین جانسون و کوین هارت معروف است، تکیه می نماید و به نظر می رسد که این دو از حضور در کنار یکدیگر و کامل کردن کاراکتر طرف مقابل لذت می برند.

دور از سطوح آثار بزرگ

در عین حال مرکز اطلاعات و اخبار با جاسوس یکی از پیروز ترین کمدی های تابستان سال پیش که ملیسا مک کارتی ستاره آن بود، برابری نمی نماید و نمی توان آن را با فیلم های پیروز کمدی- اجتماعی- حادثه ای گذشته دورتر همچون 48 ساعت با بازی ادی مورفی و نیک نولتی در سال 1984 برابر دانست و این فیلم حتی به سطح بازسازی فیلم خیابان بیست و یکم جامپ که دو سال پیش به نمایش در آمد، نمی رسد اما همان طور که پیشتر آمد در تابستانی که سرشار از کمدی های معمولی و فاقد برجستگی های ویژه و همراه با درخشش اندک فیلم های ویژه این ایام است، یک تفاوت و تنوع آشکار را ایجاد نموده و از این بابت قابل تمجید است.

در ابتدای فیلم با کاراکتر رابی (با بازی دوواین جانسون) روبرو می شویم و او یک دانش آموز مدرسه است که آماده زنگ ورزش آکادمی خود می گردد و در همان حال همکلاسی های شوخ طبع او ناگهان از راه می رسند و وی را با لباس به داخل استخر مدرسه پرت می نمایند و فقط کالوین (کوین هارت) است که به یاری او می شتابد. این مقدمه فقط برای آغاز معرفی کاراکترهای اصلی آمده است و پس از آن به 20 سال بعد سفر می کنیم که کاراکتر دوواین جانسون بدون گریم (برای جوان شدن) در شرایط فعلی خود بسر می برد و کوین هارت نیز همین طور. در این حد فاصل کالوین با زن محبوبش (با بازی دانی یل نیکولت) ازدواج نموده ولی از شغل خود که حسابداری در یک شرکت است، راضی نیست بخصوص که سران اداره به تازگی او را از حق خویش که به زعم وی یک درجه ارتقای شغلی بود، محروم ساخته و این امتیاز را به دیگری ارزانی داشته اند.

پیامدهای یک بازیابی تصادفی

روزی کالوین به طور تصادفی رابی را روی فیس بوک می یابد و او را به صرف قهوه و تجدید دیدار دعوت می نماید. رابی هنوز لطف کالوین در آن روزهای مدرسه رفتن و دریافت او را از درون آب از یاد نبرده است و در نتیجه پس از دعوایی که بین این دو و یک مشتری رستوران سر می گیرد و کتکی که رابی به مشتری نگون بخت می زند (و از این طریق مهارت های رزمی اش را آشکار می سازد) رابی که حالا دوستانش او را باب صدا می زنند، به اطلاع کالوین می رساند که به مهارت های او در حرفه حسابداری نیاز دارد.

ولی فردای آن روز یک مامور سازمان سیا (با بازی ایمی رایان) در درب خانه کالوین ظاهر می گردد و به اطلاع او می رساند که اولاً باب از ماموران این سازمان است و ثانیاً به کج کرداری روی آورده و در حالتی روانی یک همکار خود را کشته است. چند ساعت بعد وقتی باب طبق قرار قبلی به دفتر کار کالوین می رود تا کار مشترک تازه شان را آغاز نمایند، باران گلوله و وسایل منفجره است که از هر سو به سمت دفتر پرتاب می گردد و این سکانس به قدری مهیج و پر شتاب تهیه شده که بینندگان را تا پایان فیلم به دنبال خود می کشاند.

ادغام پیروز اله مان های کمدی و حادثه

مرکز اطلاعات و اخبار با ابزار و روش هایی از این دست، اله مان های کمدی و حادثه را به بهترین شکل با یکدیگر آمیخته و روال تعقیب و گریز همکلاسی های سابق از دست ماموران سیا را تا پایان فیلم استمرار می بخشد تا پایان تعیین کند چه کسانی پشت این ماجراها هستند و آیا رابی و به روایت دیگر باب مقصر و خلافکار واقعی است و یا کسانی که می خواهند با قربانی کردن وی خودشان را از زیر بار تخلف های خویش رهایی بخشند.