رفاقت های شاعرانه در ادبیات معاصر ایران

به گزارش کولو، روزنامه خراسان: همواره هم این طور نیست که شاعران درباره دغدغه های مهم شخصی و اجتماعی و... شعر بگویند. گاهی هم پیش می آید که دوست دارند برای دل خودشان و برای دوستان و افرادی که با آن ها احساس نزدیکی و صمیمیت می نمایند، شعر بسرایند.

رفاقت های شاعرانه در ادبیات معاصر ایران

روی همین حساب یکی از گونه های شعر فارسی، اخوانیات نام گرفته است. اخوانیات به معنای نامه های محبت آمیز به نثر یا شعر است. در ادامه درباره چند شعر محبت آمیز و سرشار از مهر در ادبیات معاصر فارسی می خوانید.

2 یار دبستانی

مهدی اخوان ثالث و محمد قهرمان دو یار و همکلاسی صمیمی و قدیمی بودند. این دو بار ها و بار ها یکدیگر را به مهر و لطف ستوده اند. اخوان قطعۀ اسم و آسمان را برای استاد محمد قهرمان سروده است و در بخشی از آن می گوید او را باید مهرمان صدا کرد نه قهرمان. در جای دیگری هم او را قهرمان کشور شعر صدا می نماید: او قهرمان کشور شعر است و اهل فضل/ گردن به حکمرانی این پهلوان نهند.

سرشک و سایه

استاد محمدرضا شفیعی کدکنی (م. سرشک) هم دستی در شعر های محبت آمیز دارد و به مناسبت های مختلف دوستانش را به شعر یا به نثر مورد لطف و محبت خود قرار داده است. یکی از اشعار محبت آمیز این استاد برجسته ادبیات، به مناسبت 90 سالگی هوشنگ ابتهاج (ه. ا. سایه) سروده شده: چشم بد دور از این شعبده در کار هنر/ آفتابی تو که در سایه نهانی سایه/ از طلسمات غزل آن چه گشودند تو را/ رهرو واقفِ این گنجِ روانی سایه.

قیصر و استادش

قیصر امین پور، شاعر گل های آفتابگردان و دستور زبان عشق در یکی از اشعار مشهورش به نام لحظه بی کران با اشاره به کلاس استاد شفیعی کدکنی در روز های سه شنبه در دانشگاه تهران، ارادت و مهر ویژه اش را به این استاد نشان داده است: بهترین لحظه ها/ لحظه هایی که در حلقۀ کوچک ما/ قصه از هر که و هر کجای زمین و زمان بود/ قصۀ عاشقان بود/ راستی/ روز های سه شنبه/ پایتخت دنیا بود.

خرّمشاهی و دیگران

بهاءالدین خرمشاهی استادِ سرودن اشعار محبت آمیز است. به قول خودش با خود می گفتم چرا ستایش باغ و بوستان و وصف شب و ماه و پروین رواست، اما ستایش آدمیزاد چندان که باید، روا نیست. این حافظ پژوه در انواع قالب ها و برای افراد زیادی اخوانیه سروده است؛ از جمله علی دهباشی، هوشنگ ابتهاج، محمدعلی موحد، اسماعیل فصیح و.... او برای اسماعیل فصیح، نویسنده برجسته معاصر، چنین می سراید: بر نقد سخن بسی بیفزود فصیح/ در قصه گره فکند و بگشود فصیح/ هر چند که شیرین سخنان بسیارند/ از اهل قلم فقط یکی بود فصیح.

منبع: برترین ها
انتشار: 26 شهریور 1398 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: kulu.ir شناسه مطلب: 274

به "رفاقت های شاعرانه در ادبیات معاصر ایران" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "رفاقت های شاعرانه در ادبیات معاصر ایران"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید