نحوه خواباندن بچه ها چگونه بر رفتار آنها تاثیر می گذارد؟ - کولو

گروهی از محققان روش های والدین در 14 فرهنگ مختلف را برای خواباندن بچه ها نوپا آنالیز کردند و دریافتند که این روش ها با رشد مزاج کودک(childs temperament) مرتبط است.

اهمیت خواب خوب در دوران رشد کودکی به طور گسترده مورد آنالیز قرار گرفته است. کیفیت خواب پایین و رفتارهای بد به عملکرد عصبی رفتاری و واکنش عاطفی بد در کودک می انجامد و می تواند خطری برای بروز آسیب روانی در آینده باشد.

کریستی فام(Christie Pham) نویسنده این مطالعه از دانشگاه ایالتی واشنگتن گفت: تکنیک های خواب والدین با کیفیت خواب بچه ها مرتبط است و اهمیت زمینه های فرهنگی در رشد کودک مدت هاست که به رسمیت شناخته شده است. ما در این مطالعه می خواستیم آنالیز کنیم که آیا تفاوت های بین فرهنگی والدین در خواباندن بچه ها، باعث تفاوت در مزاج بچه ها نوپا می گردد یا خیر.

در مطالعه ای که در مجله Frontiers in Psychology منتشر شد، فام و همکارانش تأثیر تکنیک های مختلف والدین در خواباندن بچه ها را بر خلق و خوی بچه ها در 14 فرهنگ مطالعه کردند. آنها دریافتند که روش های غیرفعال در خواباندن بچه ها(مانند در آغوش گرفتن، آواز خواندن و کتاب خواندن) برخلاف روش های فعال(مانند پیاده روی، ماشین سواری و بازی) ارتباط مثبتی با خلق و خوی کودک دارد.

مزاج کودک(Child temperament) روشی است که در آن بچه ها رفتار خود را تنظیم می نمایند و احساسات خود را مدیریت می نمایند. مزاج مختلف کودک می تواند بر سلامت روانی و جسمی کودک تأثیر بگذارد و خطری برای اختلالات بعدی ایجاد کند. مزاج(Temperament) در روانشناسی اصطلاحا به حالات شخصیتی انسان به مانند درونگرایی و برونگرایی گفته می گردد. محققان قبلا مزاج را با سه دسته کلی تقسیم نموده اند:

شادخویی(SUR)، منعکس نماینده تأثیرات مثبتی مانند لبخند زدن و خنده، تمایل به رویکرد، فعالیت و اشتیاق است.

هیجان پذیری منفی(NE)، پریشانی کلی از جمله موقعیت هایی که ترس، خشم، غم و ناراحتی را برمی انگیزند را نشان می دهد.

کنترل تلاشگر(EC)، شامل مهارت های نظارتی مبتنی بر توجه و لذت بردن از فعالیت های آرام است.

هر یک از عوامل بالا به طور مستقل در پیش بینی پیامدهای رفتاری، پیشرفت و نتایج بین فردی مانند مسائل رفتاری، شایستگی اجتماعی و عملکرد تحصیلی نقش دارند.

گروه بین المللی محققان از 841 والدین بچه ها در 14 فرهنگ(بلژیک، برزیل، شیلی، چین، فنلاند، ایتالیا، مکزیک، هلند، رومانی، روسیه، اسپانیا، کره جنوبی، ترکیه و ایالات متحده) خواستند تا پرسشنامه رفتار دوران کودکی و پرسشنامه فعالیت های روزانه را تکمیل نمایند. از آنها خواسته شد که به ترتیب در خصوص مزاج کودک نوپا(بین 17 تا 40 ماهگی، 52 درصد مرد) و تکنیک های که آنها برای خواباندن کودک استفاده می کردند را گزارش دهند.

فام گفت: با استفاده از مدل های رگرسیون چندسطحی خطی و روش های متمرکزسازی میانگین گروهی، ما نقش واریانس بین و درون فرهنگی را در شیوه های حمایت از خواب در رابطه با مزاج ارزیابی کردیم.

محققان دریافتند که تفاوت در روش های خواباندن بچه ها بین فرهنگ ها با ویژگی های مزاج متفاوت بچه ها مرتبط است.

فام اضافه کرد: نتایج مطالعه ما نشان می دهد که تکنیک های والدین در خواباندن بچه ها به طور قابل توجهی با ویژگی های مزاجی فرزندشان در فرهنگ های مختلف مرتبط است و به طور بالقوه بر رشد آن ها تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، کشورهایی که اتکای بیشتری به استراتژی های غیرفعال داشتند، بچه ها نوپا با نمرات جامعه پذیری بالاتری (شادخویی بالا) داشتند. از سوی دیگر، مزاج بداخلاق یا مشکل دار(هیجان پذیری منفی بالاتر) به طور قابل توجهی با تکنیک های خواب فعال مرتبط بود.

والدین در ایالات متحده، فنلاند و هلند در صدر استفاده از تکنیک های غیرفعال قرار دارند و کره جنوبی، ترکیه و چین در انتهای جدول استفاده از تکنیک های غیرفعال قرار دارند. در مقابل محققان دریافتند که والدین در رومانی، اسپانیا و شیلی در صدر لیست استفاده از تکنیک های فعال قرار دارند در حالی که ترکیه، ایتالیا و بلژیک در انتهای جدول استفاده از تکنیک های فعال قرار دارند.

فام نتیجه گرفت: نتایج مطالعه ما اهمیت ارتقای کیفیت خواب را نشان می دهد و می توان دریافت که شیوه های والدین برای خواباندن بچه ها می تواند به توسعه راهکارهایی برای کاهش خطر وارده به بچه ها در آینده بیانجامد.

227227