عجایب هفتگانه جدید دنیا، دیوار بزرگ چین - کولو

با تور چین سفری خاطره انگیز را تجربه کنید.

دیوارهای اولیه

کشور چین سابقه ای طولانی در ساخت دیوارهای دفاعی دارد. از حدود قرن هشتم پیش از میلاد، ایالت های کین (Qin)، وی (Wei)، ژائو (Zhao)، کی (Qi)، یان (Yan) و ژونگشان (Zhongshan) سازه هایی دفاعی در اطراف سرزمین های خود ساخته بودند تا از خود در برابر تهاجم همسایگان حفاظت نمایند. زمانی که چین شی هوانگ (Qin Shi Huang) در سال 221 پیش از میلاد این امپراطوری را فتح کرد، دیوارهایی بین ایالت های از هم پاشیده وجود داشت مگر آن هایی که در مرزهای شمالی امپراتوری جدید او نهاده شده بودند؛ بنابراین او برای حفاظت از قلمروش در برابر مهاجمان، دیوارها را گسترش داد.

این دیوارهای اولیه با مصالحی که آن موقع در دسترس بود ساخته شده بودند. در کوهستان ها از قطعات سنگی و در دشت ها از ترکیب خاک و ماسه فشرده بین قاب های چوبی و خاک کوبیده استفاده شده بود. امروزه هیچ کس از جهت و طول دقیق این دیوارهای اولیه اطلاعی ندارد، اما این دیوارها حفظ شده اند و توسط سلسله های بعدی فرمانروایی در چین گسترش پیدا نموده اند. قسمت هایی از این دیوار قدیمی ممکن است اکنون بخشی از دیوار بزرگی باشند که امروزه پابرجا است و آن را به عنوان دیوار بزرگ چین می شناسیم.

تصویری از دیوار چین در سال 1907 (میلادی)

دیوار بزرگ مینگ

در اول سپتامبر 1449 بعد از میلاد، ارتش 500 هزار نفری دودمان مینگ در یک نبرد سرنوشت ساز از ارتشی کوچک تر از مغول های شمال بازنده شد. پس از به اسارت دریافت امپراتور جنگ تونگ، دولت مینگ تقریبا فروپاشید. این رویداد دودمان مینگ را بر آن داشت تا دیوار دفاعی جدیدی در مرزهای شمالی در جنوب صحرای اوردوس (Ordos) بسازد. این همان دیواری است که امروزه به عنوان دیوار بزرگ چین و یکی از عجایب هفتگانه جدید جهان شناخته می گردد.

در نهایت، این دیوار باید طولی در حدود 6,259 کیلومتر داشته باشد، اما وجود موانعی چون دره ها، رودها و تپه ها طول این دیوار دفاعی مستحکم را تا 8,851 کیلومتر افزایش داده اند. زمانی که ساخت این دیوار به خاتمه رسید، از شهر کینگهوانگداو در شرق تا دریاچه ی لاپ (Lop Lake) در غرب کشیده شده بود.

ساخت دیوار توسط دودمان مینگ و با استفاده از آجر و سنگ به جای خاک کوبیده، صورت گرفته است. استفاده از این مصالح موجب افزایش سرعت ساخت و ساز و افزایش مقاومت بنا در برابر برف و باران و عوامل طبیعی شده است. ابعاد دیوار در جاهای مختلف متفاوت است، اما به طور میانگین بین 5 تا 8 متر ارتفاع و 6 متر عرض دارد. البته این دیوار حالت مخروطی دارد در نتیجه قسمت های بالایی آن 5 متر عرض دارد.

این دیوارها در واقع ترکیبی از دو دیوار هستند که فضای بین آن ها با قطعات بزرگ سنگ، قلوه سنگ و خاک پر شده است. در بالای دیوار و بین بارو ها جهتی وجود دارد که از آن به عنوان جاده استفاده می گردد. این دیوار در واقع جهتی را برای سربازان و قاصدان فراهم می کرد تا به جای راه های صعب العبور از آن استفاده نمایند.

این دیوار در واقع فقط یک دیوار ساده نبود، بلکه مجموعه ای از استحکاماتی بود که برج های نگهبانی، پاسدارخانه، قلعه، دروازه و برج و بارو و دژ داشت. در مجموع 25 هزار مورد از این سازه های دفاعی از دیوار حفاظت می کردند. تقریبا هر 18 کیلومتر یک برج فانوس در دیوار ساخته شده است. از این برج ها برای ارسال علامت هایی با آتش یا دود استفاده می شد. اخبار و اطلاعاتی نظیر حملات قریب الوقوع دشمن از این طریق منتقل می شد. این اطلاعات به فرماندهان اجازه می داد تا سربازان خود را در محل های مورد احتیاج به سرعت مستقر نمایند.

حملاتی علیه دیوار

این دیوار در ابتدا از چین در برابر حملات مغول ها حفاظت می کرد و بعدها نیز از چیزی حدود 1600 حمله منچوها از شمال شرقی چین دفاع کرد. منچو، یک گروه قومی ساکن منچوری در شمال شرقی جمهوری خلق چین است. البته این دیوار همواره هم در دفاع از چین پیروز نبوده است. در سال 1550 آلتان خان، فرمانده مغولی، توانست به سادگی دیوار را دور بزند. گروه منچو نیز در سال 1644 زمانی که دروازه Shanhaiguan توسط یکی از ژنرال های مینگ باز شده بود، توانستند از دیوار عبور نمایند. آنها به سرعت کنترل سرزمین های اصلی چین را به دست دریافتد و خاتمهی بر دودمان مینگ و فعالیت های آینده آن ها برای ارتقاء دیوار شدند. دودمان چینگ که پس از دودمان مینگ قدرت را به دست گرفت، مغولستان را به این امپراتوری اضافه کرد و بدین ترتیب احتیاج به ساخت دیوار دفاعی در مرز با مغولستان را از بین برد.

در قرن شانزدهم میلادی، کاشفان و تاجرانی که از اروپا به چین سفر می کردند از این دیوار دیدن نموده و گزارشات و توصیفاتی از عظمت و شکوه آن را به اروپا می بردند. یکی از اولین توصیفاتی که از دیوار بزرگ چین ثبت شده در کتاب آسیا از ژائو دو باروس (João de Barros) در سال 1563 منتشر شده است. شاید اولین اروپایی که از این دیوار عبور نموده باشد، Bento de Góis مبلغ مذهبی و سیاح پرتغالی باشد که به وسیله دروازه شمال غربی از هند در سال 1605 وارد آن شده است.

تعمیر دیوار

با گذر زمان که دیوار کارکرد اولیه خود را از دست داد، بعضی از قسمت های آن رو به خرابی رفت و حتی از بخش هایی از مصالح آن برای ساخت بناهای دیگر مورد استفاده نهاده شد. در جریان انقلاب فرهنگی 1960، رهبران کمونیست خصومت خود را نسبت به این سمبل شکوه گذشته چین با تخریب بخش های وسیعی از این دیوار نشان دادند. از سال 1984 دولت تصمیم گرفت که از این دیوار محافظت و آن را به عنوان نماد کشور چین معرفی کند. بخش های وسیعی از آن به خصوص آن قسمت هایی که به مراکز توریستی نزدیک بودند، بازسازی و تعمیر شدند. در سال 1987، دیوار بزرگ چین به عنوان یکی از میراث جهانی یونسکو شناخته شد.

امروز این اژدهای خفته، از سراسر این سرزمین پهناور می گذرد و از دل دره ها و تپه ها عبور می نماید.

آیا دیوار چین از فضا قابل رویت است؟

از سال 1784، اکثر مردم ادعا می نمایند که دیوار بزرگ چین تنها سازه ساخت دست بشر است که از ماه با چشم غیرمسلح قابل دیدن است. این نکته به هیچ عنوان حقیقت ندارد. این پرسش که دقیقا از چه فاصله ای از زمین این دیوار قابل تشخیص و رویت است، هنوز هم مورد بحث است.

حقاقی جالب درباره دیوار بزرگ چین

ساخت دیوار بزرگ چین بیش از دوهزار سال طول کشیده است. اولین بخش های این دیوار از قرن هشتم پیش از میلاد ساخته شده اند.

طبق افسانه ها، ماده ای که از آن برای اتصال بخش های مختلف دیوار استفاده شده، از استخوان انسان ساخته شده است. اما این مسئله واقعیت ندارد. مصالح به کار رفته در دیوار، ترکیبی از مواد و وسایلی است که در آن موقع در دسترس بوده و برای ساخت و ساز مورد استفاده قرار می گرفته است؛ موادی از جمله خاک فشرده، سنگ، آجرهای چوبی و سفال.

گرچه بخش هایی از دیوار به خوبی حفظ و نگه داری و در صورت لزوم بازسازی و تعمیر می گردد اما بخش های بسیاری از آن در طول زمان از بین رفته است. در سال 1970 بخش هایی از دیوار دارای حفره های بوده است، چرا که مردم از قطعات سنگی آن برای ساخت خانه های خود استفاده نموده بودند.

این دیوار به عنوان میزبان بعضی از رقابت های ورزشی نیز شناخته می گردد. به عنوان مثال در سال 1987 یک شهروند بریتانیایی به نام ویلیام لیندزی، بیش از 2400 کیلومتر از دیوار را دوید.

بلندترین بخش از دیوار چین در کوه Heita در نزدیکی پکن واقع شده است. این کوه بیش از 1524 متر از سطح دریا ارتفاع دارد.

صدها هزار نفر در طول ساخت دیوار جان خود را از دست داده اند که حتی بسیاری از آن ها در این دیوار دفن شده اند.

بسیاری از ارائه نمایندگان تور در چین، تورهای بازدید از دیوار در شب را ارائه می دهند. دیوار که با ردیف هایی از لامپ به زیبایی تزیین شده، شب ها منظره شگفت انگیز و منحصربه فردی دارد.

به دلیل عظمت این دیوار، حفاظت از آن بسیار سخت است. اکنون دو سازمان بزرگ، مسئولیت حفاظت از آن را بر عهده دارند. یکی از آن ها انجمن دیوار چین و دیگری International Friends of the Great Wall است.

در سال 2001، دیوار چین با هفتادهزار بازدیدنماینده در روز، پربازدیدترین سازه جهان بود.

نکته جالب درباره این دیوار این است که دیوار چین یک دیوار ممتد نیست و بخش هایی از این جهت حتی دیوار ندارد.

این دیوار با مشارکت چندین دودمان از امپراتوری چین ساخته شده است. گرچه دودمان مینگ به عنوان سازنده آن شناخته می گردد، اما چندین امپراتوری برای ساخت آن یاری نموده اند. برای ساخت این دیوار، سربازان، کشاورزان و حتی زندانیان زیادی به سختی کار نموده اند.

اگر در ماه مه به چین سفر کنید می توانید در ماراتن بزرگ دیوار چین نیز شرکت کنید. این ماراتن در سال 2016 از روز 21 ماه مه شروع شده است. از سال 1999، ماراتن دیوار بزرگ به یکی از چالش برانگیزترین ماراتن های جهان تبدیل شده است. این ماراتن از سه بخش فول ماراتن، نیمه ماراتن و غیر رقابتی و تفریحی تشکیل شده است.