مرزبان: برای کلوپ روحیه مبارزه طلبی بازیکن از همه چیز مهم تر است، او از جوانی ژن برنده شدن را داشت - کولو

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرنگاران، علیرضا مرزبان که زمانی در تیم ماینتس آلمان به عنوان مربی کار می کرد، مدعی شد در آن مقطع سیروس دین محمدی و یورگن کلوپ از جمله بازیکنان این تیم بودند. از این رو و به بهانه کامبک رؤیایی لیورپول در بازی برگشت نیمه نهایی لیگ قهرمانان مقابل بارسا، مرزبان صحبت هایی را در خصوص سرمربی آلمانی این تیم عنوان نمود.

مرزبان در ابتدا در خصوص شخصیت کلوپ گفت: اول اینکه او در یک خانواده خیلی خوب بزرگ شده است، خانواده ای که اصرار بر این داشتند که یورگن درس هایش را خیلی خوب بخواند. از نظر فوتبالی نیز او بازیکن بزرگی نبود. بزرگ ترین قدمی که کلوپ برداشت از تیم روتویس فرانکفورت به ماینتس آمد و در لیگ دوی آلمان بازی کرد. پست اصلی او دفاع راست بود و با توجه به اینکه مربی سابق این تیم که الان فوت شده به نام ولفگانگ فرانک، تأکید زیادی روی ضربات ایستگاهی داشت، بازیکنان آن موقع تیم اکثراً بالای 190 سانتیمتر قد داشتند و کلوپ نیز تأثیرگذاری زیادی را روی این ضربات داشت. کلوپ در دوران بازیگری اش بسیار احساسی بود و شرایط بازی اگر مثبت نبود این مسئله آزارش می داد. در کل خیلی تحت تأثیر بازی قرار می گرفت و به خاطر همین جزو نفراتی بود که همواره در رختکن تنش ایجاد نموده و با بازیکنان دیگر مشاجره لفظی داشت. او عقیده داشت بعضی از نفرات تیم آن طور که باید در زمین مشاخصه نمی نمایند و این اعتراض هایش موردپسند بعضی از بازیکنان تیم نبود.

وی در ادامه از ژن خوب مربی لیورپول صحبت کرد و گفت: ژنی که در کلوپ دیده می شد همواره ژن برنده شدن بود. او اعتقاد قلبی به این داشت که ماکسیمم را باید در کارمان داشته باشیم. از نظر او مهم نبود چقدر کیفیت داشتیم بلکه تأکید داشت بازیکنان هر آنچه در توان دارند و بلد هستند را باید صد درصد به نمایش بگذارند که این ایده جالبی بود. جالب اینکه کلوپ همان موقع که در ماینتس فوتبال بازی می کرد در کلاس مربیگری هم شرکت داشت و دنبال این بود که مدرک لیسانس خود را در این حرفه به دست بیاورد. او روحیه فوق العاده ای برای راهنمایی تیم داشت. در آن موقع بعد از اینکه تحصیلات دانشگاهی اش را در فرانکفورت تمام نموده بود، بزرگ ترین هدفی که در مربیگری داشت این بود که نفراتی را برای تیمش انتخاب کند که از نظر شخصیتی قوی باشند و بتوانند در شرایط سخت از تمام توان خود بهره ببرند.

کارشناس فوتبال ایران با تمجید از کلوپ در خصوص الگوی او در شغل مربیگری اعلام نمود: کلوپ استاد مربیگری و الگویش را در مربیگری همواره ولفگانگ فرانک معرفی نموده است. او دقیقاً همان شخصیت تأثیرگذار روی کلوپ است، مربی که به کلوپ این احساس را می داد که مربیگری فقط این نیست که شما دانش تاکتیکی و فیزیولوژی داشته باشید، بلکه مهمترین فاکتور این بود که چطور می گردد احساس درونی یک تیم را قوی کرد. چطور همبستگی و اتحاد در تیم ایجاد کرد. شاخصه بعدی از نظر او دیسیپلین بود که بسیار اهمیت داشت. یورگن در واقع پدر مربیگری خودش را هم فرانک می دانست و بارها این موضوع را گفته است.

مرزبان درباره صحبت هایش پیرامون شخصیت سرمربی لیورپول عنوان نمود: یکی از بازی هایی که ما خارج از خانه انجام داده بودیم کار به اینجا کشید که بحثی در رختکن پیش آمد. ما در آن بازی یک بر صفر جلو افتادیم و در ادامه موقعیت های زیادی را از دست دادیم تا اینکه گل تساوی را دریافت کردیم. در جلسه بررسی فردای بازی، کلوپ به این مسئله اعتراض داشت که چرا ما با تمام وجودمان برای زدن گل دوم کوشش نکردیم و اعتقادش این بود که وفاداری به آرمان های تیمی به آنجا باید برسد که هر بازیکنی باید تمام توان روحی و بدنی خود را بگذارد تا تیم به پیروزی برسد، اتفاقی که از نظر کلوپ در آن مسابقه از سوی بازیکنان تیم دیده نشد. کلوپ همواره حتی در جریان بازی وقتی احساس می کرد همبازی اش وظایف خود را خوب انجام نمی دهد در همان زمین با او صحبت می کرد در حالی که او نه کاپیتان تیم بود و نه جزو بهترن ها از نظر فنی. با این حال بازیکنان از یورگن حرف شنوی زیادی داشتند، چون معتقد بودند اگر یورگن حرفی می زند براساس نقد فردی نیست، بلکه در جهت یاری به تیم است.

وی با اشاره به اینکه کلوپ همین تفکرات را در لیورپول به خوبی پیاده نموده است، یادآور شد: یورگن بعد از اینکه توانست ماینتس را از لیگ دو به بوندس لیگا برساند توانست با این تیم نتایج بسیار خوبی را کسب کند. به خاطر همین دورتموند را به وی دادند و او با این تیم به قهرمانی بوندس لیگا و جام حذفی آلمان رسید. کلوپ از وقتی به لیورپول آمد بازیکنانی را به این تیم آورد که روحیه مشاخصه طلبی فوق العاده ای داشتند، نفراتی که می بینیم برای پیروز شدن همه توان خود را می گذارند و جنگجویان واقعی هستند. بازیکنی مثل فن دایک نمونه شاخص انتخاب اوست. برای کلوپ مشاخصه کردن و تسلیم نشدن و احساس تیمی داشتن مهم تر از کیفیت فردی است. برای همین وقتی پیشنهادی برای بازیکن تیمش می آید و متوجه می گردد که آن بازیکن صد درصد وفادار به آرمان های تیمش نیست و برای خودش بازی می نماید مخالفتی با جدایی اش نمی نماید، اتفاقی که برای کوتینیو افتاد.

مرزبان در این باره اضافه نمود: در این سه سالی که لیورپول تحت راهنمایی پوگن بوده است می بینیم که بازیکنانش با تمام وجود برای رسیدن به قهرمانی چه در رقابت های داخلی و چه خارجی کوشش نموده اند. بدون شک لیورپول از نظر داشتن بازیکن بهترین تیم اروپا نیست، اما این تیم پرسینگ و گگن پرسینگ را به بهترین شکل در زمین پیاده می نماید، چون بازیکنانش درک خوبی از یکدیگر دارند و به بهترین شکل در زمین از هم حمایت می نمایند. آنها حاضرند قدم های بیشتری برای بازیکنان کناری خود بردارند. حاضرند جور بازیکن دیگر را هم بکشند. بارها شده است وقتی بازیکنی از تیم لیوپول برای دقایقی از بازی اُفت می نماید بقیه نفرات به او یاری می نمایند تا به فرم ایده آل خود برگردد. نمونه شاخص این اتفاق را در بازی دیشب دیدیم و وقتی شکیری در نیمه اول خوب کار نمی کرد در نیمه دوم بهتر به بازی برگشت و معین بود در رختکن مربیان و بازیکنان با او صحبت نموده اند تا شرایطش بهتر گردد. این مسائلی است که در دنیای فوتبال باید برای ما مربیان شاخصه شماره یک باشد.

کارشناس فوتبال ایران با بیان اینکه در مربیگری سه شاخصه خیلی مهم وجود دارد، گفت: بحث تاکتیکی، بحث قدرت بدنی و بحث رواشناسی شاخصه های مربیگری هستند که مربیان طراز اول دنیا به دنبال بازیکنانی می روند که جدا از توانایی ها بالای فردی از نظر روحی و روانی نیز قوی باشند. برای آنها خیلی مهم است که شخصیت یک بازیکن به چه شکل است و آیا او حاضر است برای موفقیت تیم حتی از خون خودش بگذرد یا موفقیت های فردی برایش اهمیت دارد. اینکه آیا بازیکن خارج از تیم هم احساس تیم را رعایت می نماید و دیسیپلین دارد یا نه. این شاخصه اول است و بعد از آن بازیکن را از نظر توان تکنیکی و قدرت بدنی می سنجند. از این جهت که کمبود آن دو مورد را می گردد با تمرین بیشتر برطرف کرد، اما شاخصه اول را برای اینکه در بازیکن ایجاد کنی پروسه زمان بری خواهد بود.

مرزبان ادامه داد: زمانی که ماینتس، دورتموند و لیورپول با کلوپ جامی به دست نیاورند، هیچ گاه با انتقاد مدیران این باشگاه از کلوپ روبرو نبوده ایم، چون کلوپ این احساس را در تیمش منعکس می نماید که برای نتیجه دریافت باید هدفمند کار کرد، وقت گذاشت و احساس خوب را به تیم انتقال داد، چرا که اگر این مسئله انجام گردد این احساس خوب از مدیریت به بازیکنان و مربیان و متعاقب آن طرفداران انتقال پیدا می نماید. به خاطر همین هم هست که کلوپ در لیورپول خیلی خوب توانسته شرایطی را از نظر احساسی در تیمش پیاده کند که طرفداران فوق العاده او را دوست دارند. او نه تنها به بازیکنان و طرفداران تیم خودش بلکه به تیم حریف و تماشاگرانش هم احترام می گذارد. همواره می بینیم در انتها هر بازی و تحت هر شرایطی کلوپ سمت بازیکنان حریف رفته و به آنها دست می دهد. او با این کار هر تنشی را از سوی بازیکنان حریف برای رویایی احتمالی دوباره با آنها کم می نماید. به خاطر همین کلوپ جدا از اینکه جزو محبوب ترین مربیان دنیا است از کم تنش ترین مربیان دنیا هم به شمار می آید.

مرزبان در انتها با اشاره به جمله ای که کلوپ قبل از بازی برگشت شب گذشته تیمش مقابل بارسا به شاگردان خود گفت، گفت: او به بازیکنان خود گفته بود؛ من فکر نمی کنم امکان پذیر باشد که بارسا را شکست دهیم، اما یک شانس داریم. او با این جمله ابتدا فشار را از روی بازیکنانش برداشت. دوم اینکه انگیزه آنها را برای جبران نتیجه بالا برد. اینکه آنها چیزی برای از دست دادن ندارند، اما می توانند برنده باشند.