امید نیامد که نیامد! - کولو

خبرنگاران: حرف و حدیث های فراوانی در ارتباط با آمدن یا نیامدن امید تک درنای به جای مانده از گله غربی درناهای سیبری به تالاب فریدونکنار این روزها شنیده ایم اما سرنوشت درنای بلژیکی به نام رویا همسفر نیمه راهی که اکنون به تنهایی در اجاکله روزگار سپری می نماید، همچنان نامعلوم است.

به گزارش ایرنا، 6 بهمن پارسال با هماهنگی دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست کشور تصمیم گرفته شد تا درنای پرورش یافته در قفس مرکز پرورش درناها در کشور بلژیک به مازندران منتقل گردد.

رویا درنای سیبری پرورش یافته در قفس رنج سفر طولانی از کشور بلژیک به مازندران را تحمل کرد تا با هم پروازی امید تعداد درناهای خط پروازی گله غربی درناهای سیبری در دنیا را افزایش دهد؛ تلاشی که به علت ناتوانی اش در ادامه دادن مسیر بی نتیجه ماند.

درناهای امید و رویا روز 14 اسفند ماه پس از 34 روز اقامت به صورت مشترک، تالاب بین المللی فریدونکنار را به سمت سیبری ترک کردند اما درنای بلژیکی مسیر را ادامه نداد و در منطقه ای در عباس آباد تنکابن در مازندران فرود آمد و از اینجا سرنوشت رویا تغییر کرد چرا که بار دیگر به قفس و محیط کنترل شده بازگشت.

از آن تاریخ تا به امروز درنای بلژیکی به فضای محیط بانی اجاکله شهرستان فریدونکنار منتقل شد و در آنجا زندگی می نماید و حضور بیشتر از هشت ماه رویا در این فضا همچنان ادامه دارد و دلتنگی ها برای امید برای او باقی است.

رویا این مدت هشت ماهه را به شوق بازگشت امید در قفس اجاکله سپری نموده و براساس تصمیمات اتخاذ شده از سوی مسوولان امر با بازگشت تک درنای سیبری در تالاب فریدونکنار رهاسازی می گردد؛ اما امروز که 29 روز از آبان می گذرد و رویا دیر نموده است امیدِ رویا برای آزادشدن از قفس می رود که به ناامیدی مبدل گردد.

هنوز چشمان دوستداران حیات وحش و درنای بلژیکی و محیط بانان به آسمان مازندران دوخته شده است به امید آنکه تک درنای سیبری در این استان فرود آید.

البته پرنده شناسان بر این باورند تغیرات اقلیمی و بهم ریختگی جوی دنیا سبب تاخیر سفر تک درنای گله غربی سیبری به مازندران است و امید به عنوان لشکر تک نفره سیبری با تاخیر به تالاب فریدونکنار می رسد.

با این حال احتمال اینکه با توجه شدت نیافتن فشار سرما امید سال جاری به مازندران نیاید، وجود دارد همانگونه که سال 1388 نیز این پرنده به مازندران سفر نکرد. با محقق شدن این موضوع، نمایشی که برای سرنوشت رویا همسفر چشم به راه امید در آینده رقم می خورد خود جای سوال است.

در این پیوند مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران روز دوشنبه به خبرنگار ایرنا گفت: امید سالهاست چه با زوج خود آرزو و چه پس از دست رفتن همراه زندگیش به تنهایی برای زمستان گذرانی به مازندران می آید.

عطاالله کاویان اضافه نمود: امید همه ساله اواخر مهر و اوایل آبان در تالاب فریدونکنار فرود می آید و در این سالها هرازگاهی زمان فرودش با تاخیر همراه بود.

وی ادامه داد: به طوری که در یکی از این سالها 30 آبان و سال دیگر 14 آذر در این تالاب فرود آمد که همگی آنها به شرایط آب و هوایی بستگی دارد.

مدیر کل حفاظت محیط زیست مازندران شرح داد: در این مدت 15 سال مهاجرت و زمستان گذرانی این پرنده در تالاب فریدونکنار در سال 1388 اصلا به مازندران نیامد و تمام فصول سردسال را در توقفگاههای مسیر سپری کرد.

وی گفت: اینکه امید تا به امروز به مازندران نیامده را نمی توان علت بر از بین رفتنش گذاشت و شاید در حال حاضر شدت سرما به آن حد نرسیده باشد که پرنده احساس کند تا برای زمستان گذرانی به مازندران مهاجرت کند.

کاویان گفت: براساس تصمیمات اتحاذ شده قرار است رویا به محض فرود امید در تالاب فریدونکنار رهاسازی گردد و با توجه به تاخیر تک درنای سیبری، رویا هنوز در اجاکله واقع شده است.

وی ادامه داد: اگر هم امید برای زمستان گذرانی به مازندران نیاید رویا در اجاکله باقی خواهد ماند.

دُرنای سیبری که امید از گونه آنهاست و با نام علمی ‘گروس لئوکوجرانوس Grus leucogeranus ‘ شناخته می گردد؛ پرنده ای در معرض خطر انقراض از خانواده درناهاست که قدی نزدیک به یک و نیم متر دارد و فاصله 2 بال آن بیش از 2 متر است. این درنا بدنی یکدست سفید با پاهای بلند سرخ رنگ دارد و منقار بلند سیاهی روی صورت قرمز رنگ آن نشسته است.

درنای سیبری به طور تاریخی به سه جمعیت اصلی شرقی، غربی و مرکزی تقسیم می گردد. جمعیت مرکزی این گونه منقرض شده است و جمعیت غربی هم به گفته کارشناسان محیط زیست در صورت مرگ امید به طور قطعی منقرض خواهد شد.

جمعیت شرقی درنای سیبری که در واقع تنها گروه به جای مانده از این گونه است، تابستان را در شرق سیبری زادآوری نموده و برای زمستان گذرانی به شرق چین می رود. از اعضای این گروه بیش از سه هزار قطعه به جای مانده است. زیستگاه زمستانی تقریبا تمامی جمعیت این گونه دریاچه ‘ پویانگ ‘ در چین و اطراف آن است.

همه ساله در زمستان 150 گونه پرنده زمستان گذران با جمعیتی بالغ بر یک میلیون و 500 هزار بال به تالاب و آبنبدان های مازندران از جمله تالاب بین المللی میانکاله می آیند.