پیغام معاون گردشگری کشور به مناسبت روز ایران شناسی و ایران گردی - کولو

به گزارش خبرنگاران، در متن پیغام ولی تیموری معاون گردشگری آمده است:

باید حسن تدبیر و نگاه ژرف آنانی را ستود که سی ام اردیبهشت را در گاهنامه ایرانی به زیور ایران شناسی و ایران گردی آراسته و آذین بسته اند.

گواهی بر طنز تلخ تاریخ یا تصدیقِ خوش تر آن باشد که سر دلبران، گفته آید در حدیث دیگران، هریک که علتش باشد، دلکش ترین، زیباترین و پرمحتواترین تعاریف از سرزمین خود را، در سفرنگاشت ها و یادداشت های دنیاگردان و سفرنویسان کشورهای دیگر می یابیم. بسیاری از گردشگران که زیر آوار پروپاگاندای امپراتوری های رسانه ای دنیا با هزار اما و اگر، ایران ما، این مقصد باستانی گردشگری را انتخاب می نمایند، در بازگشت به موطن خود، در نغزترین عبارات، سفر به ایران را بهترین تجربه و سرآمد سفرهای خود ذکر می نمایند.

به راستی منبع و آبشخور این همه کشش و جذبه چیست و از کجاست؟

به گمانم آنچه آن ها می جویند و روح تشنه و خسته انسان امروزی را سیراب می نماید صرفا در جلوه های طبیعت بکر و رموز معماری آثار و بناهای تاریخی ما نیست. ایرانی است تمام و کمال متشکل از آنان که بوده ایم، داشته ایم، اندیشیده ایم و هستیم و داریم و می اندیشیم و نیز آنچه ساخته ایم و می سازیم.

بر آحاد ماست که ایران و ایرانیان دیروز و امروز را نیک بشناسیم. در آفاق و انفس این دیار سیر کنیم؛ اهتمام به این امر، همتمان را برمی انگیزد که در دنیای روزمرگی دست وپا نزنیم و بال بگشاییم به سوی آسمان صاف و روشن وارستگی، خودباوری و سعادت.

ضمن عرض مراتب تبریک شایسته این روز خجسته به همه ایران دوستان، ایران شناسان خاصه ایران گردان و ذینفعان ایران گردی و ایران شناسی بر ضرورت توسعه متوازن ایران گردی و گردشگری به عنوان بستری برای توسعه گردشگری ورودی، لزوم ترویج سفرهای گروهی و برنامه ریزی شده، اجتناب ناپذیر بودن تعامل و همکاری همه دستگاه های مرتبط، استانداری ها، شهرداری ها، شوراها، فرمانداری ها، بخشداری ها و دهیاری ها و سایر ذینفعان در جهت ظرفیت سازی برای شناخت و معرفی گردشگری کشور ابرام و اصرار دارم.

ایران شناسی و ایران گردی دو لازم و ملزوم اند. در دیروز و امروز این کهن دیار باید غور کرد. ایران را باید با حضور گشت، با چشم دل دید، با علاقه شناخت و با شکیبایی شناساند.

تشویق نسل های نو به استمرار در سفرهای مسئولانه، شناخت دقیق و عمیق ایران و خوانش دوباره این کهنه کتاب گشاده در پیش روی، بر ذمه تک تک آنانی است که در این خاک پاک رسته اند و بالیده اند.